подых podych

назоўнік
мужчынскі
адзіночны
подых -у
  1. лёгкі, слабы парыў (ветру); рух паветра. Нават лёгкі подых ветру нёс востры смалісты водар прасохлага на сонцы бярвеньня. (Дуброўскі) Пералівалася пад подыхам ветру хвалямі густая азіміна. (І.Шамякін) І подых нечуванай навальніцы Кранаецца даверліва шчакі. (С.Законьнікаў)
  2. пра набліжэньне, наступленьне чаго-небудзь. Было цёпла, хоць у паветры ўжо адчуваўся подых раньняй восені. (Асіпенка)
Cынонімы
1: павеў
Нарматыўны правапіс/адпаведнік
подых
Амэрыканская Ангельская
breath
Нямецкая
der Atem
Расейская
1: дуновение; веяние; 2: дыхание;
Польская
oddech