песьня pieśnia
назоўнік
жаночы
адзіночны
песьня Р мн. -сень
1: невялікі паэтычны твор, які сьпяваюць (спяваецца).
Яна пачынала кволым старэчым голасам тую несмяротную песню, якой захапляліся і яшчэ будуць захапляцца мільёны сястрычак і брацікаў, мамаў і татаў, дзядуль і бабуль. (Я.Брыль)
З дзён малых,
Відаць, да смерці,
Светлым аганьком
Мне запала песня ў сэрца.
(П.Броўка)
Слова — вёскі абуджанай дар,
Песня спее ў вачах і на ўсмешцы.
(А.Пысін)
2: мэлядычныя гукі, якія нагадваюць песню.
У гэтым сонечным трапяткім блакіце звінела песня ляснога жаваранка. (А.Савіцкі)
Жураўліная песня злівалася з няўмоўчным гоманам бору. (М.Лынькоў)
3: (паэт.)
На стромкі бераг узышоў Купала,
І песня за вянкамі паплыла.
(С.Грахоўскі)
Гэта памяць — вольная песня,
Гэта памяць — звонкая воля.
Гэту памяць вякам не закрэсліць,
— Я цябе не забуду ніколі.
(В.Зуёнак)
Cынонімы
1: баляда; сьпеў; 2: сьпеў
Нарматыўны правапіс/адпаведнік
песня
Амэрыканская Ангельская
song
Расейская
песня; (паэт.) песнь